Even na 7 uur zijn we opgestaan. Het is nu een aangename temperatuur. Ik heb redelijk geslapen, al duurde het wel even voordat ik in slaap viel met het verkeer.
We ontbijten en gaan dan even buiten zitten en gaan dan de was doen. De machine kost $2,-. Jan heeft een paar shirts die ik er niet bij durf te doen i.v.m. afgeven, dus die doe ik met de hand. Vroeger in Frankrijk deden we tenslotte altijd alles met de hand. Jan plakt ducttape op het rubber van de voorruit en ziet dat er al eerder iets aan gerepareerd is. Het is dus een oude lekkage 😒.
Als we bij het washok staan komt de campinghost en maakt een praatje. Daar moeten we ons goed op concentreren, want hij praat hartstikke plat. Hij vertelt dat er in het meertje bij de camping alligators zijn. Die ziten achter een hek, maar dat is alleen aan de kant van de camping en het benzinestation, aan de achterkant is het open en kunnen ze gaan waar ze willen. Dat is ook aan de andere kant van de camping, waar het bos grenst aan het National Wildlife Refuge. Er is weleens een alligator over de camping komen wandelen, over de plek naast de onze, zegt de host. Hij vertelt ook dat de camping nu vol staat met mannen die verderop in de mill (?) werken. Dat duurt nog 2 weken en dan is dat klaar en zijn ze allemaal weer weg. Het is anders ook nooit zo vol hier. Ook zegt hij dat het warm is voor de tijd van het jaar. Dat vonden wij ook al. We staan alweer behoorljk te smelten. Normaal koelt het af in de 2e helft van september, maar nu niet.
Als de was in de droger zit, gaan we even naar het meertje en er zijn inderdaad een stuk of 4 alligators. Ze worden gevoerd door klanten en toeristen, dus ze hebben geen behoefte om weg te gaan. Een is echt heel dik. In de winkel van de benzinepomp verkopen ze marshmellows en ander spul dat ze lekker vinden, maar ze zijn behoorlijk volgevreten, want er drijven heel wat marshmellows in het water.
We gaan nog even buiten zitten totdat de droger klaar is en dan gaan we douchen voor wat het waard is, want voordat je je afgedroogd hebt, had je al 2x weer moeten douchen. Een paar shirts zijn niet helemaal droog geworden en die hang ik op hangertjes buiten en later in de badkamer. Dan de tent opruimen, afkoppelen en op pad. Op advies van de host rijden we eerst even door Eufaula. De hoofdstraat heeft ook mooie oude live oaks die tot boven de weg naar elkaar toe groeien. Echt mooi, maar met onze 13 ft hoog vind ik het toch ook altijd spannend, al die bomen hier. Ik zit toch rustiger in streken met minder bomen. Er staan ook mooie huizen, maar foto's maken vanuit de auto gaat niet echt goed. Of de spiegel of de deurstijl of een boom zit in de weg.
Na een rondje gaan we echt op pad naar Prairie Creek Campground bij Lowndesboro. Eerst 38 mijl over de 82 west. Hier en daar zien we al een boom die zijn best doet zijn blaadjes rood te laten kleuren, maar het lukt nog niet echt. Nog even geduld. Voor Montgomery, Pike Road, zien we hele grote keurig gemaaide percelen met flinke huizen erop. Echt zielig zijn ze hier niet. Net voor Montgomery tanken we à $2,79, maar een mijl verderop is het maar $2,69 en nog een mijl verder zelfs maar $2,59 😒. Vaak is het als je cash betaalt goedkoper, meestal een duppie per gallon, maar dat was in dit geval niet zo. Maar ja, niks aan te doen. We kunnen verder.
De weg op zich is niks bijzonders. Asfalt met bomen of gras. Ik zeg net dat hier in het oosten de wegen over het algemeen goed zijn, maar dan komen we op een stuk dat ernstig onderhoud behoeft. We zeggen wel dat die Cruise campers van die rammelbakken zijn, maar als je ziet over wat voor wegen ze moeten rijden, is het eigenlijk wonderbaarlijk dat ze het überhaupt nog doen.
Na 2,5 uur zijn we bij de camping. We hebben een reservering voor morgen, maar niet voor vandaag. Op zich geen probleem, want de plek is vrij, maar het systeem werkt niet mee. Uiteindelijk wordt er gevraagd of Jan kan inloggen op recreation.gov en dan deze nacht wil toevoegen en dan lukt het wel.
Site 41 is een grote plek aan de rivier, waar we om half 3 aankomen. Bij het openen van het luik komt er een gallontank water naar buiten zeilen en die gaat kapot natuurlijk. Het meeste zit er nog in en dat redden we in de fluitketel en een pan. Beide plekken naast ons zijn leeg. We gaan lekker buiten zitten. Hier zijn gelukkig niet van die irritante insecten.
Echt honger hebben we niet, maar een cup a soupje en voor Jan 1 boterham erbij gaat er wel in. Dan komt de buurman van de overkant vragen naar de camper. Dat is nummer 3 nu al! Hebben ze hier nog nooit een Cruise America camper gezien? In het westen val je erover. Hij heeft een grote trailer of 5th wheel en staat met zijn kinderen, die ook ieder zo'n ding hebben, hier. Hij wil wel graag naar Wyoming, daar hebben ze vroeger gewoond toen hij daar werkte en de kinderen zijn daar geboren, maar het is een week rijden hiervandaan zegt hij, dus lijkt het hem wel wat om erheen te vliegen en dan daar wat te huren. Zal ze wel tegenvallen als ze de luxe van nu gewend zijn.
Veel spannender dan het verplaatsen van de stoelen uit de zon wordt het vanmiddag niet, maar dat geeft niet. We zitten lekker te lezen en er zijn heel veel eekhoorns bezig met sprokkelen en ruzie maken. Dat is een leuk gezicht. Het is hier fantastisch!
We gaan nog even naar het dumpstation en gaan dan weer verder met zitten, maar nu mogen we er een biertje en een chippie bij. We lezen de folder van de NPS Selma to Montgomery en bedenken hoe we het morgen inrichten. Het Interpretive Center is dicht voor renovatie en in Montgomery is het National Monument for Peace and Justice juist dicht op maandag en dinsdag. Als ik het opeens heel warm krijg, ga ik naar binnen om te schrijven. Jan heeft de airco aan gedaan, dus het is lekker daar. Niet veel later komt hij ook en begint met de voorbereidingen voor het eten. Aardappel schillen die ik later bak, champignons bakken en vlees kruiden dat op de bbq gaat. Ik maak sla erbij en dan komen we weer niet om van de honger.
Na de afwas maak ik het verslag af en staat de airco op low, maar maakt nog steeds een hoop herrie en blaast behoorlijk koude wind. Gisteren hadden we alleen de fan, dat is toch anders.
Ik ga een poosje patience spelen, via een half oog bijgestaan door Jan die wat zit te internetten, voor zover het internet dat toestaat. Er is geen wifi, maar hij heeft de Amerikaanse simkaart. Even een korte douche en dan kijken we de laatste aflevering van seizoen 1 van The Resident, met ijs uiteraard, en gaan slapen.
Gereden: 203 km
Track of the day: Alone again naturally - Ice Age 3 Scrat