Dag 9, maandag 16 september, Carolina Beach SP

Ik dacht dat dit het kortste verslag ever zou worden, maar dat valt nog te bezien.

Ik was om half 3 wakker en Jan om 5 uur en heb niet meer geslapen. Het heeft heel even iets zachter geregend, maar verder komt het continue met bakken uit de hemel en het kan blijkbaar nog harder. Tegen 7 uur begint het ook te onweren, maar niet erg. Het is vrijwel windstil, dus de regen kan ook lekker lang blijven hangen.

Als we opstaan is het licht binnen alweer gedimd, dus de accu is echt gaar. Dat blijkt als we na het ontbijt, Jan is intussen op slippers en regenjack als een speer water en keukenrol uit het ruim van de camper gaan halen, de generator aan willen zetten. Die loopt op gas, maar heeft een vonk van de accu nodig om aan te slaan. Helaas, die doet het niet. Nu heb ik gelukkig een heel slimme echtgenoot, dus die zet de motor van de auto aan en na 10 minuten lukt het wel. 


Het wordt een lange dag. Het is nu 5 voor 9 en ik  ben er al klaar mee. Inmiddels gaat het ook waaien. Nog niet stormen gelukkig en af en toe valt er met een knal wat op het dak. Waarschijnlijk dennenappels die hier vrij groot zijn. Er komen regelmatig auto's langs. Geen idee wat die gaan doen en je kunt het je niet voorstellen, maar een aantal rijdt zonder licht. Het weggetje loopt vlak voor ons langs en dat is al niet goed te zien. We zullen zien hoe we de dag doorkomen. Gelukkig geeft de e-reader licht, dus in geval van nood kunnen we tenminste nog lezen. Verder iets op de laptop kijken, ik had thuis al wat Netflix op mijn telefoon gedownload, we hebben rummikub, yahtzee en kaarten. Alleen de stappenteller zal erg verdrietig zijn vandaag. Aan de 3 inch die in Pettigrew gevallen is komen we hier ook wel, als we er al niet overheen zijn. We kunnen ons voorstellen dat de paarden ons geannuleerd hebben.


09.45 uur Beide telefoons geven alarm. Flood warning. Niet reizen als het niet nodig is, behalve om te vluchten. Duur tot half 2 vanmiddag. We zijn niet van plan ergens heen te gaan en als het nodig is zal er wel een ranger langskomen. En toch gaan er auto's de weg op. Om half 12 komt er weer een alarm maar dan in het Spaans. De eindtijd is in elk geval hetzelfde.

Later thuis leer ik dat het ging om Potential Tropical Cyclone 8 en dat we een hoop ellende gemist hebben. 



18 inch 😱

Wat later vandaag is het even droog en gaan we naar het dumpstation. Dat is 50 m. rijden. De black water tank is zo goed als vol, maar wil niet leeg. Dus de motor aangezet voor stroom en via de waterpomp de wc gevuld en na een poosje gaat het als altijd. Het is ook wel een zielig straaltje om de wc door te spoelen. Even naar voren en achteruit de andere baan op, want het water vullen zit aan de andere kant. Hoe stom toch. 

Dan moeten we een rondje over de camping om weer bij onze plek te komen. We nemen de verkeerde afslag en komen in de andere loop. Nou, wij staan een stuk beter. Hier staat een aantal plekken echt onder water. Bij ons alleen de weg gedeeltelijk.




De temperatuur is heerlijk, maar buiten zitten is geen optie. Als we aan de boterham zitten komt er weer een alarm. Het was net zo lekker droog. Nu zeggen ze dat de waarschuwing tot vanavond 20.45 uur geldt.

De accu is overigens weer leeg, dus straks zullen we weer de auto moeten starten om de generator te kunnen starten. Morgen toch maar even bellen, want dit is nogal irritant, vooral omdat het 's avonds steeds vroeger donker wordt. 

Toch maar even een wandelingetje nu het droog is. We lopen voorbij het dumpstation en zien de vuilnisbakken. Dat is handige informatie. Meteen erna is de weg en die is flink overstroomd. Er zijn ook rangers bij die hem afgezet hebben. Wandelen aan die kant zit er dus niet in. Eerst even terug voor het vuilnis en dan maar over de camping. Dan bewegen we tenminste een beetje. We zien een rode kardinaal. Dat is al leuk.



Verderop is een trail, de Snow's Cut Trail en een vertakking gaat naar de rivier. Daar zien we in de verte een donkere lucht, dus besluiten we maar terug te gaan, want dit is de langste trail hier, 3 mijl.



Ik zie op de grond wat bewegen tussen de takken en struikjes en het blijkt een konijn, een marsh rabbit. Leuk toch wel. Een kinderhand is snel gevuld op een dag als deze. Niet veel later zijn we bij de camper en kijken even rond op onze plek en dan lopen er vlakbij een moeder en een kind white tail deer. Ze bleven in een klap stokstijf staan. Dat gaf mooi de mogelijkheid ze goed te bekijken. Nou, is dat even wat. Op de folder staat dat je van de zoogdieren in het park eigenlijk alleen de pootafdrukken ziet, maar de beesten zelf zie je eigenlijk nooit. We zijn weer helemaal happy. En doorweekt. Niet van de regen, maar het is hartstikke benauwd.

Even de generator aan, eerst de auto starten natuurlijk, voor de waterpomp, zodat we kunnen douchen als het water warm is, want pff, wat is het hier vies heet. Liever 40⁰ in Arizona dan 25⁰ hier. 
Om een uur of half 4 begint het weer te regenen en gaat het net zo hard als vanochtend, maar gelukkig is het tegen 5 uur weer droog. 
Om 6 uur de generator maar weer aan, die het zowaar op eigen kracht doet, want het paneel geeft weer aan dat de accu geen sjoege zal geven en vanavond willen we toch wel een lampje aan. We hebben hem een dik half uur aan gehad en dat is niet genoeg. 

We eten zelfgemaakte hamburgers van de (gas)bbq, met gebakken aardappels en cole slaw. Na het eten doen we in eerste instantie de generator weer aan, want het ene lampje boven de tafel dat we aan hebben wordt alweer wat zieliger. Dan leest Jan in de handleiding dat de generator er 6 uur over doet om de accu helemaal op te laden en de auto maar een half uur, dus de motor aan. We worden er nu wel een beetje kniftig van.
Ik ben trouwens blij dat ik geen kikker ben, want het lijkt me erg vermoeiend om de hele dag te moeten kwaken. Zo te horen zitten er een heleboel wat verderop. 

Met de laptop en het ijs kijken we nog 2 afleveringen van The Resident.

Gereden: 0 km


Track of the day: Who'll stop the rain - Creedence Clearwater Revival


Volgende dag