De aangepaste route dus, naar Mammoth Cave NP. Nu lekt er weer water uit het dakluikje in de cabover op mijn stoel en been. Het lijkt geen condens, maar hoe het precies zit, weet ik niet. Wat later is het over. De linker ruitenwisser doet het niet goed. Na wat gefrutsel lijkt hij weer goed in zijn houdertje te zitten. Zo niet, dan halen we een andere.
Nog een korte stop. We zien een Target. In de camper hebben we een hele mooie bbq tang, maar om die nou achterover te drukken gaat ons net wat te ver, hoewel we vinden dat we het eigenlijk wel verdiend hebben 😄. We vinden een perfecte look-a-like, maar die uit de camper voelt net wat fijner, dus ruilen we ze om 😉.
Om 09.52 uur is het droog en 20,5⁰.
Bij Gallatin gaan we tanken bij de Circle K en dan is mijn Revolutkaart weer geblokkeerd. Voor de veiligheid staat in de sms die net binnenkomt. Ja, lekker. Dit is al de 2e of 3e keer 😒. Jan weet hem te ontgrendelen en tankt 34,313 gallon à $2,66 = $91.88. Ze kunnen hier in de buurt weleens wat aan de weg doen zeg. Verder is het allemaal heel acceptabel.
Ongemerkt zijn we de grens met Kentucky over gegaan. Het is wel een leuke route vandaag. Veel bomen, maar niet die rood kleuren. Die gaan we denk ik missen door de aangepaste route. De weg gaat wat op en neer en is afwisselend recht en bochtig, wat breder en smal. Ook veel glooiend grasland met meest zwarte koeien.
Om half 1 komen we bij de camping aan, maar er is niemand in het kantoortje. Vanaf 1 uur weer, dus gaan we eerst naar het visitor center. Daar kijken we wat rond en besluiten een cave tour te boeken voor vanmiddag. Veel keus is er niet meer. Alleen de historic tour, de tour voor gehandicapten en de Wondering Woods. Niet goed wetend wat het is, kiezen we voor de laatste. $26,- p.p.. Toe maar. Hij start om half 3; 5 minuten van tevoren aanwezig zijn. Dus eerst een plekje voor vanavond regelen. Er staan 2 jonge herten te grazen bij de ingang van de camping en die maken geen aanstalten om weg te gaan. Er is geen moeder bij.
We krijgen plek 27 en die blijkt superschuin te zijn. Dat is niet op te vangen met onze blokken, dus eten we even een boterham en gaan dan vragen of we plek 25 kunnen krijgen. Die ziet er beter uit. Geen probleem. Er is plek zat.
 |
| Plek 27 |
 |
| Het is niet goed te zien, maar we hangen echt enorm achterover |
Dan door naar het visitor center, wandelschoenen aan, vestje en regenjack mee en een flesje water, want we gaan behalve een stuk met de bus ook een stuk lopen.
Het blijkt allemaal anders te zijn dan we dachten en best mooi, maar wel veel geld voor wat we zien. Stuart, een beetje bijzonder typje, is de gids en Hailey, ook een ranger, gaat mee om het hek open en dicht te doen en het licht aan te doen en ook niet meer dan dat 😶. Dan is er natuurlijk ook nog de chauffeur van de gele schoolbus. We zijn maar met een groep van 10 en dat is wel fijn. Normaal is 38.
De grot ligt buiten het park. In het bos is niks bijzonders te zien. De wandeling naar de grot is 5 minuten in slakkengang. Slenteren is nog te snel. Dan de grot in. Het is een kleine grot, maar hij heeft wel mooie druipsteenformaties. Onder het NP ligt een grottenstelsel van 628 km lang. We moeten even kruip door, sluip door om erin te komen, maar ik ben niet zo groot en dat is in dit geval wel handig. Trap je af en dan zijn we binnen. Je kunt meteen van begin tot eind kijken. Het is wel mooi met druipstenen die ook letterlijk druipen nu door de regen van de laatste tijd. Aan het eind is nog een trap omhoog om het van de andere kant te bekijken. Daar hangen wel bijzondere formaties. O.a. een groot dun blad lijkt het wel. Stuart wijst hier en daar wat aan met zijn zaklamp, maar dan net weer te kort om een foto te maken, hoewel op de meeste plaatsen wel goede verlichting is.
En dan gaan we alweer terug. Vlakbij de uitgang vindt Stuart een vleermuis die diep in slaap is. Het is maar een kleintje, maar het is de big brown bat. Ernaast lopen grotkrekels, maar die verlicht hij niet lang genoeg. Jammer, want ze zijn erg actief.
De 197 treden hebben we bij lange na niet gevonden.
 |
| En zijn schaduw |
Buiten gekomen regent het even flink. Voor het kleine wandelingetje naar de bus zijn we toch blij met de regenjacks. We stoppen aan de achterkant van de lodge en moeten met de schoenen door een ontsmettingsbad tegen evt. schimmels.
Door de lobby van de lodge komen we weer bij het visitor center. In de lobby is ook een giftshop en daar kopen we het boek van het park voor onze verzameling.
Als we weer op de camping komen, bedenk ik me dat ik geen foto van onze plek in Nashville heb genomen. Nu klopt mijn adminstratie niet meer. Eerst uitgesteld i.v.m. de regen en later vergeten 😠. Wel is er weer een hert om ons te verwelkomen. Een in zijn eentje deze keer.
 |
| Weer een overvolle camping |
