Vandaag kunnen we uitslapen. We gaan naar de Smithsonian, national museum of natural history en dat gaat pas om 10 uur open. We hebben best goed geslapen. Ik ben als een blok in slaap gestort en heb tot 3 uur in coma gelegen. Toen was ik best een poosje wakker, maar heb toch tot ruim 6 uur geslapen.
Om 7 uur zijn we opgestaan en na het ontbijt en wat appjes zijn we naar de metro gelopen. Om half 10 waren we daar en precies om 10 uur stonden we voor het Smithsonian.
De secrurity was hier goed te doen: alleen even door de scanner lopen. Het museum is gratis en omdat het dinsdag is, is de vlindertuin ook gratis en normaal kost die $ 8,- p.p. Daar gingen we eerst naartoe, want er werden wel timed entry tickets uitgegeven. Alleen was er niemand om dat te doen, dus hebben we eerst de insectenafdeling bekeken. Toen was er wel iemand en konden we met de eerste batch mee. Het is niet groot, maar wel leuk. Het leukste vond ik de grote blauwe vlinders die ik me herinner uit een Disney (teken)film. Ze bestaan dus echt 😀. Alleen waren die nogal nerveus en gingen ze niet rustig zitten voor een foto met de vleugels open helaas.
Toen we hier uitgekeken waren, hebben we de rest van de bovenverdieping bekeken. Wat een enorme, diverse collectie hebben ze hier. Regelmatig kun je op de galerij naar beneden kijken op de entreehal, waar de enorme Afrikaanse olifant staat die in 1954 geschoten is. Hij was toen 54 jaar oud. Wat een enorm beest!
Het is een prachtig gebouw met veel marmer en graniet. Over stenen gesproken, er is een enorme - ik weet het, weer enorm, maar alles was ook enorm- afdeling met een ontelbaar aantal verschillende stenen. Van rotsen in alle kleuren van de regenboog tot edelstenen, goud, zilver, you name it. Ook een collectie met sieraden met edelstenen. En ook de grote, mooie Hope diamant ligt er. Je wilt niet weten voor wat voor bedrag daar binnen ligt. Er is een afdeling over vulkanen en aardbevingen, de nachtlucht en wat je maar kunt verzinnen.
Als we boven alles gezien hebben, gaan we naar beneden. Het is inmiddels lunchtijd en het café hier spreekt ons niet aan. Bovendien heeft Jan het koud (van de airco), dus gaan we naar buiten om bij een foodtruck wat te eten. Onze vriendin van gisteren is er niet, maar haar buurvrouw van gisteren wel, dus gaan we daarnaartoe. Niet slecht, maar zij van gisteren was beter. We eten op een bankje in de zon en gaan darna weer naar binnen voor de benedenverdieping.
Daar lopen we eerst langs kasten vol opgezette vogels die steeds groter worden, eindigend met de Bald en Golden Eagles. Wat een grote vogels zijn dat van dichtbij. We hebben ze al vaak gezien, maar nooit zo in close up.
De oceaanafdeling heeft o.a. info over alles wat onder water zwemt, met skeletten van walvissen en fossielen.
Daar lopen we eerst langs kasten vol opgezette vogels die steeds groter worden, eindigend met de Bald en Golden Eagles. Wat een grote vogels zijn dat van dichtbij. We hebben ze al vaak gezien, maar nooit zo in close up.
De oceaanafdeling heeft o.a. info over alles wat onder water zwemt, met skeletten van walvissen en fossielen.
De dinoafdeling heeft natuurlijk veel skeletten, er waren er niet zoveel om gewoon op te zetten namelijk 😂. We maken hier een praatje met een Nederlandse jongen die in zijn eentje een aantal steden aandoet.
Hierna hebben we het wel gehad en willen we naar buiten. Het is inmiddels ook al 3 uur geweest. Buiten is het een stuk warmer dan gisteren. Op het programma staan de oorlogsmonumenten. Wel weer een stuk lopen, maar dat hoort erbij hier.
De eerste is het DC War Memorial voor de Eerste Wereldoorlog en het Coast Guard Memorial, 2 in 1. Een vrij kleine ronde koepel met zuilen en verder niks, behalve de inscripties dan.
Het monument voor de Korea-oorlog daarentegen is heel wat anders. Zwarte marmeren platen met een oneindig aantal namen, een vijver en 19 beelden van soldaten. Heel indrukwekkend. 100 platen met 36634 slachtoffers.
Aan de andere kant van het Lincoln Memorial ligt het Vietnam Veterans Memorial met nog veel meer namen, ook gegraveerd in zwart marmer. Af en toe hebben nabestaanden iets neergelegd ter herinnering. Het is een verzonken punt met aan het begin een beeldengroep: Three Servicemen Statue en wat verderop Vietnam Women's Memorial Statue met 3 vrouwen die zich bekommeren om een gewonde soldaat. Als laatste ligt er een plaquette voor de overledenen na de oorlog, maar wel aan de gevolgen van de oorlog. Het komt allemaal echt wel even binnen. Gelukkig zijn er eekhoorntjes om het weer wat luchtiger te maken.
Omdat de voeten in opstand komen gaan we naar de metrohalte Foggy Bottom. Die is nog een stuk verder lopen dan we dachten, dus missie mislukt, maar uiteindelijk zitten we.
 |
| Het is tenslotte verkiezingstijd |
Dan de ruim 10 minuten nog naar het hotel. Schoenen uit en hopen dat er geen stompjes in de schoenen zitten. Het voelt ongeveer als wanneer je je skischoenen uitdoet na een dag skiën. Wat smaakt het biertje heerlijk! Alleen de gedachte dat we er nog uit moeten om wat te eten trekt ons nog niet zo erg. Wat heerlijk dat we straks ons campertje weer hebben.
We volgen op tv het weer. Hurricane Francine gaat binnen 24 uur bij New Orleans aan land komen en een hoop regen brengen. Daarnaast is er vanavond het tv debat tussen Harris en Trump en dat wordt uitgebreid voorbesproken. Afhankelijk van welke zender je opzet, NBC of Fox, krijg je gekleurde berichten over de een of de ander. We bespreken verschillende restaurantopties en besluiten tot roomservice, alleen het bestellen lukt niet. De site wil een Amerikaans adres bij het afrekenen en dat hebben we niet. Dus toch maar de schoenen aan. Als ik net mijn laatste veter strik gaat de telefoon; het restaurant. Telefonisch kan het wel geregeld worden, dus gaan de schoenen weer uit en juichen de voeten.
Dan is het achter elkaar een komen en gaan van sirenes, vooral brandweer en/of ambulances. Gisteren hoorden we er vrijwel geen een en nu is het aan een stuk door.
Na 3 kwartier wordt het eten bezorgd. Smaakt het? Redelijk. Prijs/kwaliteit? Daar hebben we het niet over 😒. We doen het in elk geval niet nog een keer.
We zijn wonderbaarlijk wakker vanavond en kijken live het debat tussen Harris en Trump. Het is weer tenenkrommend 😖. Ook van de nabeschouwing kijken we nog een stuk en om half 12 schuiven we, ik nog klaar wakker, in bed.
Het was vanmiddag 28 graden.
Track of the day: Adagio For Strings "The Village" - Georges Delerue (Platoon Soundtrack)
Volgende dag