Dag 7, zaterdag 14 september, Pocahontas SP - Pettigrew SP

Never a dull moment, maar dat komt later.

Prima geslapen. Ik val heerlijk in slaap op die krekelgeluiden en de topper heeft zijn dienst bewezen. Ondanks dat hij maar dun is, is het net genoeg om geen beurse heup te krijgen en als je je omdraait, blijft het laken tenminste liggen. 
Na een heerlijke douche in de camper, alleen jammer dat er geen pauzeknop op de douchekop zit, besluiten we vandaag Williamsburg over te slaan en de route minder langs de kust te nemen en voor natuur te gaan. 
Gisteren was de snijplank opeens weg. Hij stond rechtop naast de pannen, maar is in een gleufje achter het paneel eronder gegleden. Jan heeft het paneel opengeschroefd en toen hadden we er opeens 3 😂. Voortaan maar plat leggen dan.

Om 10 over 9 vertrekken we, na het dumpen, richting Pettigrew SP, met geplande tussenstop in Merchants Millpond SP. Niet lang nadat we vertrokken zijn, loopt er een kudde wilde kalkoenen over de weg. Ik zag ze te laat voor een foto. Petersburg heeft een aantal hele mooie huizen, uiteraard met zuilen, want zonder zuilen is het niks. Er is zelfs een officieel "mansion" bij. 
Langs de 35 richting Franklin zien we regelmatig katoenvelden. 

De weg is rustig, veel groen, 2-baans en hij rijdt prima. Toegegeven, het is een oude bak, maar het gerammel valt erg mee. Dan passeren we de staatsgrens en zijn we in North Carolina. Ze hebben niet eens een mooi staatsbord hier, alleen een kleine groene met: North Carolina State Line 😞. 

In Merchant's Millpond SP gaan we naar het visitor center, maar eerst zetten we het vlees in de marinade voor vanavond. In het visitor center halen we een kaartje en kijken wat voor wandelingen er zijn. Het is aardig weer geworden. Vanmorgen zwaar bewolkt, nu ook een zonnetje. We kiezen voor Bennets Creek Trail, maar al snel vinden we die niet leuk. Hij gaat door een donker stuk bos, dus keren we om en gaan naar de Coleman Trail. Die loopt (deels) langs het moeras en is 2 mijl roundtrip. In het moeras zien we regelmatig schildpadden liggen. Behoorlijk grote ook zelfs. Voornamelijk yellow bellied sliders, maar ook andere grote. In het water met veel kroos staan cypressen, zoals we die in het voorjaar ook zagen in Sand Pond. 

De 2e wandeling gaat ook vnl. door het bos, maar het is lichter en het verste stuk van de loop grenst aan het meer/moeras. Het is lekker weer met soms een windje, maar toch wel benauwd.

Aan het eind van de wandeling treffen we een local die een praatje maakt. Hij vertelt dat hij, toen er laatst een overstroming was, een alligator gezien heeft. Er zouden er veel zijn en ook veel beren, als we het allemaal goed onthouden hebben, bij Aligator River NWR. Maar eens kijken op de kaart of dat in te passen is.

We lunchen met een banaan en rijden verder. In Edenton tanken we à $2,88. Per gallon dus. Wat klagen die mensen hier over benzine die duur geworden zou zijn 😦. 

Amper 5 minuten later haalt een witte pickup ons in, maar raakt de spiegel. Die klapt om en de onderste spiegel is weg. De hele behuizing ervan eigenlijk. De chauffeur is een jonge jongen met zijn vriendin. Het is dan 10 over 3. Hij stopt netjes en we bellen Cruise America wat we moeten doen. De jongen belt, nadat hij zijn vader gebeld heeft, de politie. Zijn vader sputterde eerst dat hij geen gegevens mocht geven en was bang dat hij een aantekening op zijn rijbewijs zou krijgen of een strafblad of zo, maar uiteindelijk liep het allemaal goed af. Politie erbij, even later nog een, en waarschijnlijk toeval, de sheriff reed ook nog langs en op een gegeven moment stonden er zelfs 3 politieauto's achter elkaar. Voor 1 spiegel! Er bleef er 1 over en die had nogal moeite met onze Nederlandse rijbewijzen. Daar snapte hij niks van. 

Iets meer dan een uur later kunnen we weer verder. Het is dan nog een half uur naar de camping. De Google-juffrouw weet de ingang van het state park niet te vinden, dus moeten we zelf op zoek. Nog een hoek om en dan zijn we er. Het is een camping met 13 plekken en 5 zijn er bezet. Geen stroom of water en ook geen dumpstation. We moeten nog foto's naar Cruise America sturen en het duurt even voordat Jan het op zijn tijdelijke Amerikaanse nummer voor elkaar heeft om dat via What's App te doen, maar het lukt. Voor bij de receptie is iets van wifi.

Gisteren is hier 3 inch regen gevallen. Dat hebben we in elk geval gemist. Door alle toestanden zit buiten zitten er niet meer in en het is er ook niet echt lekker voor. Heel vochtig en een flinke wind die het onaangenaam maakt.
We eten dus ook laat. Bami met satévlees uit de pan i.p.v. van de bbq, want om 19 uur ging het even regenen, al stelde het weinig voor. De camper wordt steeds gammeler. Het onderste slot van de deur doet het niet meer. Er is geen licht in de koelkast, het raam bij de keuken kan niet open en als we 's avonds het licht aan hebben is het een kaarsenpitje dat nog kleiner wordt als de waterpomp aan gaat.

Na de afwas schrijf ik een stuk verslag. We bekijken de route voor de komende dagen en maken een aanpassing die echter niet lang stand houdt. Dan vertrekken we met ijs en laptop naar bed voor een aflevering van The Resident, waarvan ik een flink stuk mis.

Gereden: 246 km

Track of the day: Pickup truck - Kings of Leon

Volgende dag