Ik was om 5 uur wakker en heb niet echt meer geslapen. We staan op tijd op, gaan douchen, de koffers inpakken en ontbijten. Daarna lopen we 10 stappen naar de overkant waar de autoverhuur van Avis en Budget zit.
We zijn om half 9 bij Budget en 3 kwartier later stappen we in de auto. Dat is later dan gepland. Om 09.13 uur is het 72⁰. We krijgen een Chrysler Pacifica mee en dat is een prettige auto. Hij heeft 11876 mijlen op de teller staan. We hebben nog wat tijd te doden voordat we bij de Walmart boodschappen gaan doen en aansluitend de camper ophalen, dus hadden we bedacht even naar Georgetown te rijden en er een uurtje rond te kunnen rijden, maar dat zit er niet in. Het blijkt een te enthousiast idee. We rijden er wel heen, maar eigenlijk voor niks, want we hebben er gewoon geen tijd voor. Dus op de navi, op de telefoon, rijden we naar de Walmart in Fairfax die Jan thuis al uitgezocht had en waar hij ook een bestelling geplaatst had. Dit is 42 minuten rijden. Om 10.34 uur zijn we bij de pickup. Bestellen lukte eerst niet want we moesten altijd met Paypal betalen, maar dat lustte hij nu niet. De creditcard, wat eerst niet kon, ging nu juist wel 😕. Even bellen als we er zijn en dan lijkt het heel lang te duren voordat het gebracht wordt, maar het is maar iets van 5 minuten of zo.
De volgende stap is Cruise America in Manassas en dat is een belevenis, zij het niet de meest positieve. We hadden voor 1 uur een ophaalafspraak staan en we waren er 10 voor 1. So far, so good. Dat was geen probleem, we werden meteen geholpen. Er zijn nog 2 andere ophalers en die horen bij elkaar. Als Brianna ons meeneemt naar de camper, blijkt het weer een oude bak. We zeggen dat we, met de ervaring van 2x pech in een vakantie de laatste keer, dat we graag een andere willen. Dit is mede ingegeven door het feit dat er geen USB-ingang in zit, maar dat terzijde. Ze is de rotste niet en na overleg met haar manager, ze mag helemaal niks zelf beslissen, rijdt ze een andere voor die precies hetzelfde is. En nog een, idem. We mogen over het terrein lopen en kijken of er een andere 25 ft is die beter bevalt, maar dat is natuurlijk onbegonnen werk, afgaand op de buitenkant. We besluiten toch maar de eerste te nemen en gaan de auto uitpakken. Hij heeft 144.550 mijl (232.630 km) gelopen 😱. Dan zie ik dat de rail van het gordijn bij de tafel helemaal los hangt. Dat gaat niet werken natuurlijk en wel gerammel geven, dus iemand erbij geroepen. Al doende blijkt dat het luikje van de rioleringsslang niet dicht kan en dat er geen slang in zit. Die blijkt in de berging bij de waterslang te liggen, een nieuwe, maar die blijft natuurlijk niet schoon, dus willen we hem wel op zijn eigen plek op kunnen bergen. Daar wordt ook aan geknutseld. Het is gewoon verroest, zoals veel aan deze bejaarde (2019). Dan hebben we nog de koelkast. Daar zit in de deur maar 1 rekje en dat is super onhandig natuurlijk. Na een klacht krijgen we er 2 bij. Dat geldt niet voor het rooster in de vriezer. Op deze locatie heeft geen enkele camper een rooster in de vriezer. Beetje vreemd verhaal, want er zal best weleens een drop off binnen komen. Halen ze dan bewust dat rooster eruit? Maar vooruit. We hebben al genoeg geklaagd en laten het erbij, maar we willen nog wel de personal kits die ze vergeten zijn. Deze blijken dan wel weer beter dan de vorige keer. Heel klein pluspuntje. Later zal blijken dat dit niet de enige gebreken zijn.
De auto moet weggebracht worden en ik rijd achter Jan aan. Geen idee waar ik moet zijn en als hij rechtsaf slaat en ik moet wachten bij het stoplicht, slaat hij rechtsaf een parking op. Ik vermoed om op mij te wachten, maar het blijkt dat we er al zijn. Inleveren gaat vlot, maar helemaal vertrouwen doe ik het zaakje niet. In Arlington werd gezegd: "Hij is halfvol, dus halfvol inleveren, maar hij bleek bijna 3/4 vol te zijn, dus hoefden we niet te tanken vonden we. In Manassas zei de meneer 3/4 vol? Ja, zei Jan, maar naar mijn mening was dat niet zo. Ik ben nu bang dat we weer een dikke rekening krijgen voor het bijvullen. Het was wel een fijne auto trouwens. Zat heel lekker. Uiteindelijk geen rekening meer voor benzine gekregen 👍.
Met maar weer 1 vervoermiddel rijden we naar de Dollar General voor ijs. Daar verkopen ze Edy's, maar niet onze favoriete butter/pecan, dus nemen we fudge rocky road. Soms moet je een beetje gevaarlijk leven.
De weg is in eerste instantie leuk, slingerend en een beetje op en neer, maar dan komen we bij de I 95 die we 87 mijl moeten volgen.
Na de snelweg nog 12 mijl en dan zijn we bij Pocahontas SP, waar we plek 65 op de camping gereserveerd hebben. Het is een vrij grote camping. Back in en we staan meteen goed (genoeg).
Eerst even buiten zitten met een biertje en een chippie bij wijze van lunch, ook al is het al bijna half 6. Het is behoorlijk warm en het is buiten stukken beter uit te houden dan binnen. Ik ga schrijven en Jan gaat de bbq in elkaar zetten, nadat we ons nuttig gemaakt hebben met het uitpakken van 2 koffers en de trolley en het bed opgemaakt hebben. Het voordeel is dat we precies weten waar alles moet liggen, dus het is zo klaar.
Het is doodstil buiten; geen vogels of eekhoorns of zo en het is ook bladstil. Net als we klagen over leven zie ik een hert lopen. En nog een kind en nog een en nog een grote en en. 8 in totaal. Wat een cadeautje. Dat heb je niet op je hotelkamer. Tussen de bomen en in de schaduw is het slecht foto's maken helaas. Het enige wat we missen van de hotelkamer is het weerbericht nu er op de Atlantische Oceaan een depressie ligt die weleens voor rottigheid zou kunnen gaan zorgen.
 |
| Meer heb ik er niet van kunnen maken in de gauwigheid |
Voor het eten maken we het ons gemakkelijk. Kant en klare pulled pork en Amish aardappelsalade. Het blijkt dat we geen fluitketel hebben, wat wel zou moeten, en ook geen blikopener. Geen idee of die eigenlijk bij de uitrusting hoort. We hebben er zelf 1, maar dat is eigenlijk hadden. Waarschijnlijk hebben we die een vorige keer per ongeluk bij de Cruise inventaris gedaan. We blijken helemaal geen wc papier te hebben. De Walmart had geen RV-versie, in de camper is niks en bij onze eigen campingspullen dachten we nog wel te hebben, maar dat hebben we in elk geval nog niet gevonden. Dus gaat Jan op de camping naar het sanitair en steelt daar een paar meter.
Na het eten maak ik het verslag af en geeft Jan zijn rug even rust op bed, maar daar vallen de ogen al snel dicht. Het was vanmiddag 29,5⁰. Intussen is het absoluut niet stil meer op de camping. Allerlei soorten krekels en kikkers (?) laten van zich horen. Heerlijk. We houden het net tot half 11 uit en breien dan een eind aan de dag. Helaas vergeten de kilometers van vandaag te noteren. Wordt thuis uitrekenen dan.
Gereden: 199,5 km met de camper, 48,5 km met de auto
Track of the day: Miles on it - Marshmellow, Kane Brown