Over de hobbelige county 40 west naar de 80 west. Dit is een historic route, de weg waarover de demonstranten in 5 dagen en 4 nachten van Selma naar Montgomery (54 mijl) liepen.
Als we bij Selma komen, zien we voor ons de Edmund Pettus brug, waar de ongeveer 500 demonstranten op 7 maart 1965 door de Nationale Garde met harde hand en stokken uit elkaar geslagen werden. Deze dag staat nu bekend als Bloody Sunday.
Het Selma Interpretive Center is gesloten voor renovatie, maar dat wisten we. We rijden over de hoofdstraat en het ziet er allemaal nogal verwaarloosd uit. We parkeren bij de Wells Fargo voor de deur. De bank is toch gesloten op zondag en het is overal sowieso uitgestorven. Meteen valt al een groot aantal kerken op.
De kerk was de commandopost en het spirituele hart van de locale stemrechtbeweging. Eromheen staan vele blokken barakachtige huizen van rode steen. Dat is het George Washington Carver Homes Project, waar veel deelnemers aan de demonstratie woonden en demonstranten van buiten de stad gehuisvest werden. Het voelt allemaal nogal creepy hier. Vooral omdat het zo uitgestorven en verwaarloosd is, alsof er na 1965 nooit meer wat aan gedaan is.
Dan lopen we terug naar de auto en zien nog veel meer kerken die op dat moment kerkgangers ontvangen. Het zijn bijna allemaal Baptisten. Er is ook een Rooms Katholieke kerk en aan de andere kant van de hoofdstraat, waar het er allemaal wat beter uitziet, staat op de hoek de Cornerstone kerk en in de zijstraat de First Baptist Church. Opvallend is dat hier veel blanken naartoe gaan. Het is een mooi gebouw en zou zo in een Harry Potterfilm kunnen figureren.
We rijden weer over de brug en meteen aan de rechterkant is het National Voting Rights Museum & Institute. Het ziet eruit alsof het al 23 jaar dicht is, maar het is pas dicht sinds afgelopen donderdag. Vrijdag t/m zondag alleen open op afspraak.
Aan de overkant van de weg ligt nog een klein herdenkingsparkje. We kunnen makkelijk de weg oversteken, want het is niet druk vandaag.
Via de 80 rijden we naar Montgomery, de weg volgend die ze in '65 ook liepen. Toen was het nog een rustige tweebaansweg, nu een nette 4-baans. Historic Markers geven de plekken aan waar overnacht werd bij boerderijen en mensen die hun een warm hart toedroegen.
Bij campsite 2, maar die blijkt aan de andere kant van de weg te liggen, ligt het Lowndesboro Interpretive Center. In de folder van de NPS staat dat deze dagelijks van 9 - 4.30 uur open is, maar blijkbaar niet op zondag helaas. Dat lezen we ook een pagina verder, maar toen hadden we al een creatieve manoeuvre op de weg gemaakt.
Bij campsite 3, bij de Robert Gardner Farm (toen) slaan we even af, maar het blijkt dat er niet meer te zien is dan alleen het bord. Het is een smal weggetje en keren kan niet, dus rijden we door tot bij een kerk en daar kunnen we over het terrein rijden en zo keren.
Verder op weg naar Montgomery. Daar willen we naar het Civil Rights Memorial, alleen bedoelde ik het National Memorial for Peace and Justice. Op internet stond dat het op maandag en dinsdag dicht is, dus dat kunnen we dan mooi vandaag doen. Alleen is het op zondag ook dicht blijkbaar. Morgen nog een keer proberen dan, want we hebben de route speciaal zo ingericht dat we op maandag naar het Rosa Parks Museum kunnen, want dat is op zondag dicht. Tenminste, volgens internet. Dus besluiten we lekker naar de camping te gaan.
Daar zijn we iets na enen, na getrakteerd te zijn op een mooi hert dat de weg over sprintte met haar kind, dat nog moet leren dichter bij zijn moeder te blijven. Wij hadden zicht en tijd, maar hij kwam een stuk later en dan verwacht je het niet meer en kan hij zo door een andere auto gegrepen worden. Gelukkig waren ze voorlopig weer veilig in het bos. Dan nog 5 minuten wachten voor een trein die langskomt.
In Selma was het weer ontzettend heet. Van een rustig wandelingetje loopt het water in stralen over je hele lijf, maar op de camping is het een stuk aangenamer. Stoeltjes naar buiten, cup a soupje, gekookt eitje, broodje. En genieten van de op zondagmiddag inmiddels ook uitgestorven camping.
Boek erbij en camera bij de hand, want je weet maar nooit. Er zijn echt ongelooflijk veel eekhoorns hier. Dit is echt by far de tofste eekhoorncamping ever. I'm a succer for squirrels 😍. Wij zijn blijkbaar nogal slaapverwekkend, want een gaat op de plek naast ons languit liggen en doet zelfs zijn oogjes dicht.
Een paar wolken en af en toe een licht briesje maken het af. Net vakantie 😄. Jan vindt het op een gegeven moment toch te warm worden en gaat naar binnen waar hij de airco aan zet. Ik lees nog even verder. Nadat ik een hagedisje tussen de bladeren gespot heb en wat met de instellingen van mijn fototoestel heb geknutseld, ga ik ook naar binnen en schrijf het verslag tot het tijd is voor een biertje.
Het wordt vervolgens airco aan en airco uit. Aan waait wel hard en maakt een hoop lawaai en uit wordt weer snel warm.
Voor het eten gaat een varkenshaas met champignonkorstje op de bbq met heerlijke maïskolven erbij en een komkommersalade. Niet van de bbq 😉😄. Het is wel vroeg donker hier. Om 7 uur is het, zeker onder de bomen, al serieus schemerig.
Na de afwas lezen we het antwoord van Ron en zet ik de foto's over. Dan gaat de laptop mee naar bed voor een nieuw seizoen van The Resident. Met ijs! De nummering van de afleveringen was verkeerd, dus hebben we eerst 2 en toen 1 gezien 😵
Gereden: 171 km
Track of the day: Oh Freedom! - The Golden Gospel Singers