Vrijdag de 13e! Het is nu half 6 's middags en tot nu toe zijn er nog geen rampen gebeurd. Afkloppen, want de dag is nog niet om.
We zijn om 7 uur opgestaan en horen alleen wat krekels. Na het ontbijt pakken we eerst de laatste koffer, die met de campingspullen, uit. Er zit veel in, maar ook veel niet. Geen kruiden zal blijken en geen extra kussenslopen en zoals gezegd geen wc-papier. Niet goed opgelet thuis dus 😬
Als we helemaal geïnstalleerd zijn, maken we ons rustig klaar om naar de Walmart te gaan. Het bed is erg hard en we hebben daar voor weinig een schuimrubber topper gezien. Eens kijken hoe dat ligt. Ook wc-papier, een fluitketel (rekening is voor Cruise) en een blikopener gaan in de kar met wat kruiden. Peper en zout is toch wel het minste wat je moet hebben.
Dan rijden we door naar Richmond waar we thuis al een parkeerplaats opgezocht hadden. Nou ja we, dat doet Jan altijd 😉. Het is een betaalde, dus Jan installeert de app. Eerst wil het betalen niet lukken, maar in 2e instantie wel. Voor een tientje kunnen we 8 uur blijven staan. Zo lang blijven we vast niet.
We gaan eerst naar het State Capitol. Onderweg komen we langs een informatiebord over de executie van Gabriel. Door de hele stad staan dergelijke borden. Dan langs het oude stadhuis en wat verderop is het. We zien ook het Common Wealth Public Safety Memorial voor de omgekomen agenten en andere veiligheidsmedewerkers tijdens het werk. Er is een muur met namen en een waterpartij.
 |
| het oude stadhuis |
We gaan eerst naar het State Capitol wat erg mooi moet zijn. Het is een minuut of 20 lopen en het is al behoorlijk warm en vooral best benauwd. Het is helemaal bewolkt. Het Capitol ligt in een park met beelden. Het is helemaal wit en lijkt een beetje op het Witte Huis met de zuilen aan de voorkant. Het huis zelf is van 1788 en de vleugels aan weerszijden zijn in 1902 aangebouwd. Je kunt het bezichtigen en daarvoor is de ingang onder de grond.
Maar eerst.... security. Het is verder doodstil en daar staan we dan in ons eentje in het Capitol. Wat verderop is een receptie en daar krijgen we een folder van een mevrouw die zegt dat we gewoon rond kunnen lopen of aansluiten bij een tour die net begonnen is. Als we ze tegenkomen. De volgende tour is pas om 1 uur. We gaan op onderzoek uit en zien 1 andere mevrouw die zelf rondloopt, maar die we al snel kwijt zijn.
In de hal staat een beeld van Thomas Jefferson en erachter is een moderne trap naar boven. Dan staan we bij een oud trappenhuis en aan de rechterkant een ruimte met een balie, maar geen mens te bekennen. We bedenken wat te doen, want het voelt een beetje raar om hier zomaar rond te lopen.
Dan komt er een medewerker een praatje maken en hij adviseert ons om met de lift naar de 1e etage te gaan en vandaaruit naar beneden te werken. We mogen ook wel naar de ruimte met de balie en erachter, maar dat zijn vooral dichte deuren en schilderijen van dode mensen zegt hij 😂. Hij helpt ons in de lift en gaat verder met wat hij van plan was. Wat bijzonder dat we alles hier zomaar mogen bekijken. En we gaan ons nog veel meer verwonderen.
Op de 1e etage is de galerij met schilderijen van oud gouverneurs. Ook bijna allemaal dood. De rotunda is ook hier heel mooi, maar wat kleiner, zoals alles, dan in Austin en Washington.
De deur van de Governor's Office staat op een kier, maar het gaat te ver om om de hoek te gluren. De deur van de Clerk of the House of Democrats staat wat verder open.
De Jefferson Room heeft heel veel stoelen en de Old House Chamber ook, maar deze ruimte is veel groter en de opstelling anders. Ook ligt er een gouden scepter. Niet de originele, want die is in 1722 verkocht omdat ze geld nodig hadden. Deze is in 1938 nagemaakt.
En dan komen we in de Senate Room en daar kunnen we niet in, maar ook deze kunnen we door de deur goed zien.
We willen wel wat eten en naar het Witte Huis van de Confederatie. We zijn inmiddels niet heel ver van de parking en besluiten daar te gaan eten en dan verder te zien. Even de generator aan zodat we het restje van P.F. Chang's in de magnetron kunnen doen. Heerlijk. En de airco aan. Ook heerlijk. Eigenlijk hebben we niet zoveel puf meer om nog meer te lopen en een rustige middag op de camping spreekt ons ook wel aan. Alleen hebben we geen stoeltjes voor buiten, dus gaan we weer naar de Walmart. Daar kopen we een luxere versie dan de goedkope die we altijd hebben en die voor geen meter zitten. Deze zien er comfortabel uit en hebben nog een voetenbankje ook. Nog een half uurtje rijden en dan kunnen we ze uitproberen. Eerst zijn we zo verstandig om het bed opnieuw op te maken met de topper. De stoeltjes bevallen uitstekend en we gaan kijken of we ze mee naar huis kunnen nemen.
