Na de gebruikelijke ochtenddingen, deze keer incl. het ongebruikelijke repareren van een scheurtje in Jan zijn broek, vertrekken we om 08.20 uur. Saaie camping, geen beest gezien.
Vandaag gaan we naar Tishomingo SP via Birmingham. Eens kijken wat daar wel en niet open is. Op de weg de berg af zien we dat het wel degelijk geregend heeft. Als we langs het meer rijden zien we al wat rode blaadjes. Het gaat nu langzaamaan toch beginnen.
Op de 28 west is het goed druk. In het westen rijdt het een stuk relaxter.
Op de 28 west is het goed druk. In het westen rijdt het een stuk relaxter.
Via een erg mooie wijk met grote dure huizen, rijden we de stad in. Waar zouden we kunnen parkeren? Al snel blijkt dat tegenover de kerk op 16th St een groot parkeerterrein is. Het lijkt gratis. Jan gaat rechtsaf en ziet meteen dat het eenrichtingsverkeer is, maar terug kan niet meer, dus meteen links tussen de bomen door terrein op. Past maar net met onze hoogte. Niet goed voor je hart. Voor de zekerheid loopt hij nog een rondje, maar nergens staat wat over betalen.
Alles wat we willen zien ligt rond dit kruispunt. De kerk ✅, Kelly Ingram Park ✅, Civil Rights Institute ✅. We hebben een mooi zicht op de kerk en na een paar foto's gaan we naar Kelly Ingram Park. Er is een filmploeg met camera's en drones bezig en die zeggen dat we ons niks van hun aan hoeven te trekken. Er blijkt een informatieve route te volgen die de mars van 1963 volgt met 15 verschillende infoborden. Dit is route A, er zijn ook nog B, C en D. Heel interessant en schokkend om te lezen wat er op bepaalde plekken gebeurd is.
 |
| Zij en 3 andere meisjes zijn omgekomen bij de bomaanslag op de kerk |
We lopen ongeveer een uur rond en gaan dan naar het Civil Rights Institute, maar dat ziet er erg dicht uit. Het zal toch niet? Toch maar even kijken. Een van de hekken is open en er zit ook iemand bij de kassa. Met onze ANWB pas krijgen we $3,- korting en dat is meer dan we alleen met 1 senior gehad zouden hebben, dus voor $24,- mogen we naar binnen. Eerst even langs de securitymevrouw. Die gaat met de scanner langs je lijf en dan mogen we doorlopen.
Binnen worden we naar een vrijwilliger van 130 geloodst die ons ook aan de praat houdt totdat we de inleidende film over het ontstaan van Birmingham tussen 1871 en 1921 kunnen bekijken. We verstaan hem maar half. Hij laat foto's zien van de bestuursleden vanaf de opening in 1992. Alsof ons dat boeit 😑. Het is erg rustig, maar er komen nog een paar mensen. Uiteindelijk valt het op dat hier voornamelijk blanke bezoekers zijn, terwijl het in 2018 in Memphis in het Civil Rights Museum, dat over de slavernij ging, vooral zwarte waren. Foto's maken mag, filmen niet. Ik heb me er bijna aan gehouden. Ik heb 1 klein stukje gefilmd.
Dit museum gaat over de burgerrechtenbeweging en het wordt chronologisch vormgegeven. Het is enorm interessant en tegelijk ook pijnlijk dat er, ondanks wat er in die tijd gebeurd is, nog steeds ontzettend veel mis is op dat vlak. Het is vooral bijzonder om e.e.a. te zien op plekken waar het echt gebeurd is, zoals in Selma, Montgomery en nu hier in Birmingham. Dan gaat het nog meer leven.
Tegen het eind van de tentoonstelling is nog een afdeling ingericht over de bomaanslag op de kerk op 15 september 1963, waarbij 4 onschuldige meisjes omkwamen.
16th Street BaptistChurch is still an active church in the Birmingham community today, in spite of its tragic past. During the Civil Rights Movement, the church served as a meeting place for the organization of marches and other civil rights activities. In 1963, the church was bombed, resulting in the deaths of four young Black girls: Addie Mae Collins, Cynthia Wesley, Denise McNair and Carole Robertson. This event galvanized the federal government to take action on civil rights legislation.
It was a quiet Sunday morning in Birmingham, Alabama—around 10:24 on September 15, 1963—when a dynamite bomb exploded in the back stairwell of the downtown Sixteenth Street Baptist Church.
If you are interested in learning more, please read our 3,400 pages on this case—what was called the “BAPBOMB” investigation—posted online. Also see more pictures on our Multimedia website.
We lopen er 2 uur rond en gaan dan naar de camper. Het waren twee ontzettend interessante dagen. We hebben nog een eind te rijden vandaag. Het is dan kwart voor 1.
 |
| Schuin aan de overkant, achter de bus, staat onze camper geparkeerd |
Het valt nog niet mee om de stad uit te komen. Eerst weer een 3 ton-brug die we proberen te omzeilen. Dat lukt door verschillende woonwijken aan de rand van de stad. Ze zien er heel Amerikaans uit, in dit geval redelijk aan de onderkant van de maatschappij. Het is wel spannend, die rare weggetjes, maar we zien veel meer dan wanneer je de standaardroute rijdt.
We rijden een stukje en stoppen dan op een parkeerplaats van de Walmart, toeval, om een boterham te smeren. En weer door. Eerst een eind over de 5 en dan stuurt onze vriendin ons over kleinere wegen richting Mississippi, maar tanken doen we nog in Alabama à $ 2,79. Kan weer goedkoper blijkt, maar daar is niet op te anticiperen.
Om 13.30 uur is het 31⁰.
Ongemerkt rijden we Mississippi in, bij Red Bay en daar is het 26⁰ met wat druppels om 15.57 uur en iets verderop is het nog maar 24⁰. Het gaat dan serieus regenen en tot nu toe lekt de camper niet. Dat is de eerste winst.
Om 16.35 uur komen we vrijwel droog op de camping aan, op site 13. De 14 blijkt toch niet gereserveerd, maar we hadden toch niet buiten kunnen zitten. Deze plek is ook best groot, maar het plateau waar de camper op staat is precies pas, dus als je om de camper loopt, vooral als de deur openstaat, moet je oppassen dat je er niet afvalt. 14 is wel lichter dan deze.
 |
| Niet echt vol, de camping |
We zitten met raam en deur open gezellig te kletsen en er gaat een biertje meer in dan anders 😊 Oeps. Om kwart voor 7 komt er een truckcamper op 14 staan. Nu zijn we niet meer alleen aan deze kant van het meer. Aan de overkant staat er wel een aantal. Op 14 en dan ook nog een truckje 😭
Voor het eten hebben we cowboydinner, dus dat is makkelijk; alleen het blik bonen en het pak pulled pork opwarmen. Voor en na het eten schrijf ik het verslag. We filosoferen over nieuwe vakanties en dat is altijd gevaarlijk bij ons. Vorige keer dat we hier waren maakten de kikkers, denk ik want we hebben ze niet gezien, ontzettend veel lawaai. Dat hield maar niet op, maar nu horen we niks. Later deze reis leren we dat het inderdaad kikkers waren en dat het toen paartijd was en dat het daarmee te maken had. Alleen 1 gans laat zich steeds horen en wat krekels of cicaden.
Rest ons nog de afwas, even lezen en 2 afleveringen van The Resident met ijs. Ondanks de regen was het zeker niet koud.
Gereden: 240 km
Track of the day: Birmingham - Randy Newman