Oktober alweer. Het wordt steeds moeilijker om op tijd op te staan nu het steeds later licht wordt en helemaal nu het mistig is. Gelukkig heb ik wel goed geslapen, dat scheelt.
Op naar Beech Fork SP, West Virginia, net onder Huntington. Ook niet gepland. We rijden langs eindeloos veel weilanden, keurig afgezet met bruin houten hekken. Erachter vaak een lange oprit, een groot huis en stallen. Ook hier dikke afgewaaide takken her en der.
Op de 68 E voorbij Paris komen we langs een drive in bioscoop. Leuk! Die hadden we vroeger in het noorden van Nederland ook. Daar ben ik een paar keer geweest. We rijden Maysville, Kentucky door, rechtsaf de brug over over de Ohio River en dan zijn we in Ohio. "Welcome to Ohio, the heart of it al"
We volgen de Ohio River Scenic Byway. Het is nog niet spectaculair mooi en dat wordt het ook niet, maar het is een goede, vrij brede weg en het rijdt wel relaxt. Mag ook wel een keer. En we zijn weer op wereldreis: Paris, Manchester, Rome. Het is niet druk. Aan de ene kant bos en aan de andere kant soms een huis, gras en af en toe een glimp van de rivier. Eigenlijk niet iets om zo'n eind voor om te rijden, maar nu zijn we aan het eind van de vakantie in 33 staten geweest. We zijn ooit eens overgestapt in Cincinnatti, maar dat telt niet mee vinden we.
Als we door het Shawnee SF rijden, wordt de weg smaller en hobbeliger. De zon komt een beetje door. De huizen waar we langsrijden zijn niet heel groot en afwisselend goed onderhouden of een bouwval met heel veel zooi eromheen. Hier staan wel vaak verkiezingsborden en ook Harris verschijnt er regelmatig op.
 |
| Roadkill |
Richting Portsmouth loopt de weg verder van de rivier en is er ook landbouw. Over de Carl D. Perkins Memorial Bridge gaan we de Ohio River weer over en komen we weer in Kentucky. Hier staat geen staatsbord.
We komen nu op de Country Music Highway, een 4-baansweg. Dan nogmaals de rivier over, weer in Ohio dus en dan 28 mijl over de 52E. Nog weer een brug verder rijden we West Virginia in en gaan een stuk over de I 64E richting Huntington. Er staat een bord verboden voor voetgangers en dieren. Hè, kan het wild hier lezen?
Om 10 over 1 komen we via een hele smalle bochtige weg bij de camping. Bij de check-in staat een vriendelijke oude man en hij kan onze moeilijke Nederlandse gegevens niet volgen. Of ik het zelf even in wil vullen 😂. We krijgen $5,- seniorenkorting. We kiezen plek 113, helemaal achterop de camping, maar die blijkt ook aan de weg te liggen. Gelukkig is deze niet druk. Op het kaartje stond helemaal geen weg, dus we hadden het ook niet kunnen weten. De man vertelde ook dat ze hier vorige week ook getroffen zijn door Helene. Woensdag in no time 5 bomen om, horizontale slagregens, sinds vrijdag weer stroom en pas sinds vandaag, dinsdag dus, weer telefoon.
De weg lijkt niet zo'n probleem; van de grasmaaier op de camping hebben we meer last en die is nog wel even zoet. Die gaat rücksichtsloss overal overheen en doorheen: modder, plassen, takken, de picknicktafels ramt hij opzij. Het is helemaal bewolkt, maar er probeert een zonnetje doorheen te komen, alleen lukt het niet. Het is niet lekker genoeg om buiten te zitten.
Jan gooit weer een Poolse worst op de bbq voor op brood. Helaas zijn we geen Dollar General tegengekomen voor ijs en we hebben geen zin om een uur (heen en weer) te rijden, dus de kleine ijstijd is even voorbij 😞. Jan heeft gisteravond de kip uit de vriezer gehaald en in de koelkast gelegd, maar toen hij hem er voor de lunch uithaalde was hij nog stijf bevroren. De koelkast doet het wel dus. Alleen jammer dat je hem niet kunt stellen.
We lopen een rondje over de camping en zien dat er niks te beleven is. Er staan nog best plassen hier en daar, dus de trail door het bos hebben we geen zin in. We verwachten ook niks bijzonders te zien daar. Voor op de camping is een winkeltje en daar lopen we heen. Het is vandaag van 4 tot 8 open en wij zijn er om kwart voor 4. We gaan niet wachten om een ijsje te kunnen kopen en lopen terug.
Als we lekker zitten te lezen ziet Jan opeens een hert lopen op de op dat moment doodstille camping. De weg is inderdaad geen probleem, sporadisch komt er een auto langs. We gaan naar buiten om haar beter te kunnen zien en op de foto zetten. Ze is een plek of 4 van ons vandaan, maar is op haar hoede en schiet erop een gegeven moment vandoor, overduidelijk een white tail deer met de witte onderkant van de staart omhoog, van de camping af.
Voor het eten hebben we vandaag Chow Mein, een Asian noodle kit waar je zelf kip en groente door moet doen. Niet slecht, maar niet onze smaak, dus de Street Kitchen Chow Mein kopen we niet meer. P.F. Chang's was wel heel veel lekkerder.
Na de afwas hebben we nog steeds de deur open en horen we een hoop krekels. Toch is deze camping een ster kwijt, want er zijn geen eekhoorns.
Jan heeft vanmiddag nog meer nieuws over North Carolina gelezen. Vreselijk. Wat hebben wij geboft dat we er al voorbij waren. Dan maar een aangepaste route en een saaie camping. We kijken 2 afleveringen van The Resident en dat blijkt zonder ijs ook heel goed te lukken.
Gereden: 280 km
Track of the day: Ohio - Crosby, Stills, Nash and Young